ნაშრომში წყაროებზე, არქეოლოგიურ მასალასა და ეპიგრაფიკულ ძეგლებზე დაყრდნობით გაანალიზებულია ახ.წ. I-IV სს. იბერიასა და კოლხეთში არსებული პოლიტიკური სიტუაცია დასავლურ და აღმოსავლურ ცივილიზაციათა კონტექსტში. შესწავლილია ქრისტიანობის გავრცელების წანამძღვრები და გავრცელება საქართველოში (იბერია, კოლხეთი), რელიგიის როლი ქვეყნის ორიენტაციის საკითხში. წიგნში გარკვეული ადგილი ეთმობა ქრისტიანული რელიგიის არსებობის ფაქტს რომის ლეგიონებში და მათ როლს აღმოსავლეთ შავიზღვისპირეთში ქრისტიანობის გავრცელების შემდგომ, პირველი მსოფლიო მონოთეისტური რელიგიის დამკვიდრებაში.