,,ქართულ–სპარსული ლიტერატურული ურთიერთობანი XII საუკუნიდან იღებს სათავეს. არც ერთი სხვა ქვეყნის საერო მწერლობა ისეთი მახლობელი არ გამხდარა ქართველთათვის როგორც სპარსული. ჩვენი წინაპრები სპარსული ეპიკური ნაწარმოებებით ყოფილან დაინტერესებულნი. უშუალოდ სპარსული ლირიკის თარგმნას ჩვენში XX საუკუნის დასაწყისიდან ეყრება საფუძველი. ნაშრომში პირველად არის შესწავლილი მონოგრაფიულად სპარსული კლასიკური ლირიკის ქართული თარგმანები".