წინამდებარე ნაშრომის ამოცანაა დაახასიათოს შოთა რუსთაველის რენესანსულ-ჰუმანისტური მსოფლმხედველობა. ყველა ფილოსოფიური, ესთეტიკური, ეთიკური და სოციალური იდეა რელიგიურ-საეკლესიო მოძღვრებასთან დაპირისპირებაში არის განხილული და ჰუმანიზმის ერთი მთლიანი პრინციპის საფუძველზეა ახსნილი და დახასიათებული.