ნაშრომში ფაქტობრივი მასალის კრიტიკული ანალიზის საფუძველზე გაკეთებულია ზოგადი დასკვნა, რომ 1) კრიზისს, რომელზეც მიანიშნებს ყველა ბურჟუაზიული ფილოსოფოსი, მართლაც აქვს ადგილი ბურჟუაზიულ საზოგადოებაში, მაგრამ იგი არ შეიძლება ჩაითვალოს ზოგადსაკაცობრიო კრიზისად; 2) პრაგმატიზმი თავისი ფილოსოფიით ასახავს ამ კრიზისს და უკიდურესობამდე მისული ემპირიზმით აღრმავებს კიდეც მას.