წიგნში ავტორი თავის ორ გენიალურ მასწავლებელზე მოგვითხრობს.
"ცხოვრებაში დგება ეს წუთები – გშორდებიან ადამიანები, რომლებიც შენი თანატოლნი კი არ იყვნენ, არამედ გამორჩეული მასწავლებლები. აი, ისეთნი, მოძღვართ რომ უწოდებდი, მათზე რომ იყო დამოკიდებული შენი პიროვნული და პროფესიული ჩამოყალიბება. ამ მხრივ ცხოვრებამ გამაფოფინა: ჩემი პედაგოგები იყვნენ – ოთარ ჩხეიძე და ერლომ ახვლედიანი" – ნინო ჩხიკვიშვილი.