წიგნში განხილულია XIX საუკუნის დასაწყისში ნაპოლეონის მიერ ირანის ჩართვა ინდოეთზე ლაშქრობის გეგმაში და 1804-I811 წლებში საფრანგეთ-ირანის დიპლომატიური ურთიერთობის ყველა ეტაპი. ნაჩვენებია საფრანგეთის იმპერატორის აღმოსავლური პოლიტიკის ამ ერთ-ერთ საკვანძო საკითხში იმჟამად რუსეთის შემადგენლობაში მოქცეული ქართლ-კახეთის ყოფილი სამეფოს
მნიშვნელობა, რაც საფრანგეთსა და ირანს შორის 1807 წლის 4 მაისს დადებულ სამოკავშირეო ხელშეკრულებაში აისახა. შესწავლილია ფრანგი აგენტების მიერ საქართველოს შესახებ შეკრებილი ინფორმაცია, რომელიც საფრანგეთის მთავრობას ჰქონდა აღნიშნული ხელშეკრულების შემუშავების დროს. წარმოდგენილია ნაპოლეონისადმი ალექსანდრე და თეიმურაზ ბატონიშვილებისა და სოლომონ II-ის წერილების ნაპოლეონისთვის წარდგენილი ფრანგული თარგმანები. შეფასებულია 1805-I809 წლებში ირანში ნაპოლეონის მიერ წარგზავნილ პირთა საქმიანობა, განხილულია 1809 წელს ირანში ინგლის-საფრანგეთის დაპირისპირება და ირანელებისთვის თბილისის დაკავების საკითხის მნიშვნელობა ლონდონში 1809-1810 წლებში გამართულ ინგლის-ირანის დიპლომატიურ მოლაპარაკებებში. გამოკვლევა ეყრდნობა საფრანგეთის არქივებში დაცულ დოკუმენტებს, იმჟამინდელ ფრანგულ სამთავრობო პრესაში გამოქვეყნებულ მასალებს და XIX საუკუნის პირველ ნახევარში გამოცემულ თვითმხილველთა რელაციებში არსებულ ცნობებს.
ციფრული ბიბლიოთეკა
იხილეთ სრული ვერსია
წიგნის სრული ვერსია ხელმისაწვდომია მხოლოდ საქართველოს უნივერსიტეტის ბიბლიოთეკის წევრებისთვის – სტუდენტებისა და პერსონალისთვის.