"გია ფერაძის ლექსები: ტკივილი, აღსარება, მოლოდინი. ეს უჩვეულო წიგნია იმდენად, რამდენადაც უჩვეულო იყო თვითონ ავტორი – უნიჭიერესი მსახიობი, გამორჩეული პიროვნება, ტრაგიკული ბედის ადამიანი. ყოველივე ამას, რასაც ამ ლექსებში ვკითხულობთ, შეგვიძლია სიყვარულის ტრაგედია ვუწოდოთ, რადგან ლირიკული გმირი კარგავს იმას, რისთვისაც ამქვეყნად მოსულა და უცხოვრია. იგი ჯოჯოხეთიდან განსაწმენდელისკენ მიმავალ რკალებს მარტვილის მორჩილებით გაივლის, რათა დაამტკიცოს ადამიანური სულის უკვდავება. ლექსებში არის უზარმაზარი ენერგია, შინაგანი მუხტი, ზემოქმედების ძალა, რომელიც გვიმტკიცებს, რომ სიცოცხლის ძალა სიყვარულშია".