წიგნი წარმოადგენს XVII საუკუნიდან XIX საუკუნის პირველ ნახევრამდე – თეიმურაზ I-დან ნიკოლოზ ბარათაშვილამდე – ქართულ ლიტერატურაში მომხდარ ძვრათა და გარდატეხათა სისტემატური გამოკვლევის პირველ ცდას, სადაც ავტორი დასავლეთ ევროპისა და რუსული ლიტერატურის ორბიტში ქართველი მწერლების შემოქმედების განხილვის საფუძველზე გვიჩვენებს ქართულ სიტყვაკაზმულ ლიტერატურას და აზროვნებაში ევროპეიზმის დამკვიდრების რთულ პროცესს.