„დიდი ეთიკა“ წარმოადგენს უდიდესი მოაზროვნის, კაცობრიობის მასწავლებლის არისტოტელეს შეხედულებების დაჯამებას ზნეობის შესახებ. მასში არისტოტელე ღრმა მეცნიერული და ფსიქოლოგიური დაკვირვებით იკვლეს და წყვეტს ისეთ მნიშვნელოვან საკითხს, როგორიცაა ადამიანის არსი და მიზანი. ადგენს ძირეულ ეთიკურ ცნებებს, როგორიცაა ბედნიერება, მეგობრობა, სიკეთე, სათნოება, სიბრძნე, გონიერება, სიმამაცე, სიუხვე და სხვ.