ნაშრომში განხილულია ქართული ენის მთის კილოთა ის თავისებურებანი, რომლებიც მიღებულია მათი ნახურ ენებთან შერევის შედეგად. შერევის კვალი ჩანს ამ კილოთა როგორც ფონეტიკურ-გრამატიკულ სტრუქტურაში, ისე ლექსიკაში. გაანალიზებულია მთის კილოთა ტოპონიმიკის ის ნაწილი, რომელიც ნახური წარმომავლობისა ჩანს.
კონკრეტულ ფაქტთა კვალიფიკაციის გვერდით მოცემულია ზოგადი ხასიათის მსჯელობანი ენათა შერევის პროცესის ბუნებასა და შედეგზე.