წიგნის ავტორი აანალიზებს თარგმანის თეორიაში წლების მანძილზე შექმნილ მნიშვნელოვან ნაშრომებს, გამოაქვს დასკვნა, რომ თარგმანის თეორია უნდა განვითარდეს მხატვრული ნაწარმოების სტილის ჩამომყალიბებელი ლინგვისტური და ექსტრალინგვისტური ფაქტორების სინთეზური კვლევის გზით და შესაბამისად თარგმანის სტილისტიკაში უნდა ვიყენებდეთ ლინგვოსტილისტიკის, მხატვრული ლიტერატურის სტილისტიკისა და ლიტმცოდნეობის კვლევის მეთოდებს.