კრებულში შესწავლილია ვეფხისტყაოსნის პოეტიკის, აგებულების, ენისა და იდეოლოგიის საკითხები; გაანალიზებულია ქართული საერო და სასულიერო მწერლობის ხანგრძლივი ურთიერთზეგავლენის, საერთო ფორმისა და შინაარსის ლექსიკური, ფრაზეოლოგიური, მოტივური თავისებურებანი; შედარებულია რაინდული ეროვნული ორიგინალური თუ ნათარგმნი თხზულებანი აგებულების, ენისა და სტილის გათვალისწინებით.