მონოგრაფიაში განხილულია ქართველი დემოკრატიული ინტელიგენციის რევოლუციური საქმიანობა სამი რევოლუციის (1905--1907 წლების პირველი სახალხო რევოლუციის, 1917 წლის თებერვლის ბურჟუაზიულ-დემოკრატიული რევოლუციისა და 1917 წლის ოქტომბრის სოციალისტური რევოლუციის) პერიოდში. მისი მეთოდოლოგიური საფუძველია ლენინური მოძღვრება დემოკრატიული ინტელიგენციის, როგორც გლეხობასთან ერთად პროლეტარიატის მოკავშირის შესახებ; ნაჩვენებია ქართველი დემოკრატიული ინტელიგენციის იდეური პროფილი და პრაქტიკული საქმიანობა რუსეთის პირველი ბურჟუაზიულ-დემოკრატიული რევოლუციის მომზადებისა და მიმდინარეობის პერიოდში, რეაქციის წლებში, იმპერიალისტური ომისა და 1917 წ. თებერვლის რევოლუციის ხანაში, მენშევიკური დიქტატურის წინააღმდეგ ბრძოლაში.
ციფრული ბიბლიოთეკა
იხილეთ სრული ვერსია
წიგნის სრული ვერსია ხელმისაწვდომია მხოლოდ საქართველოს უნივერსიტეტის ბიბლიოთეკის წევრებისთვის – სტუდენტებისა და პერსონალისთვის.