,,მანანა ბუკია, რომელიც აქტიურად თანამშრომლობს ჩერქეზულ ცენტრთან, წარმოგვიდგენს ქართულ და ჩერქეზულ საზოგადოებათა (სოციოლემათა) ურთიერთობებს ენობრივი (ლინგვისტური) კუთხით. ცხადია, მრავალსაუკუნოვან თანაცხოვრებას უკვალოდ არ ჩაუვლია, დაგროვდა სოლიდური მასალა – ნასესხები ლექსიკა, რომელშიც ვლინდება როგორც ქართველურიდან ჩერქეზულში, ასევე, პირიქით, ჩერქეზულიდან ქართველურ ენებში მიგრირებული სიტყვა-ფორმები. ყურადღებას იქცევს ისეთი ნასესხობებიც, რომლებიც ორსავე ენობრივ ჯგუფში მესამე წყაროდან არის შემოსული. ანგარიშგასაწევია ის მომენტიც, რომ საკითხი მონოგრაფიულად დამუშავდა ორ ურთიერთმონათესავე ქვესისტემას შორის" – მერაბ ჩუხუა.