ძველ სომხურ მწერლობაში გარკვეული მიზეზების გამო საისტორიო მწერლობა წამყვან ჟანრად იქცა. ამის შედეგად სომხურ ხელნაწერთა ანდერძ-მინაწერებმაც თავისებური სახე მიიღო და წარსულის შესწავლისათვის მნიშვნელოვან პირველწყაროდ იქცა. ეს ნაშრომი ავტორის საკანდიდატო დისერტაციას წარმოადგენს (დასრულებულია 1973 წლის დასაწყისში).