ნაშრომი წარმოადგენს XX საუკუნის დასაწყისის იტალიელი პოლიტიკური მოღვაწის, იტალიური ლიბერალიზმის თვალსაჩინო წარმომადგენლის ფრანჩესკო სავერიო ნიტის „საქართველოს საკითხისადმი" დამოკიდებულების მონოგრაფიული შესწავლის ცდას. პრობლემური კვლევის საყრდენი არის 1919-20 წწ ნიტის „რუსული პოლიტიკის“ არსებითი კრიტერიუმების გათვალისწინება.