,,წიგნში ნათლადაა ნაჩვენები რომ უძველესი დროიდან მოყოლებული საბრძოლო ხელოვნება ქართული სულის, კულტურისა და ყოფის ძალზე მნიშვნელოვანი და განუყოფელი ნაწილი იყო, მისი სიამაყე და გადარჩენის გარანტი, დღეს კი აღმოსავლური საბრძოლო ხელოვნებები უფრო მეტ აღტაცებას იწვევს საზოგადოებაში, ვიდრე ქართული, რომელიც არაფრით ჩამოუვარდება სხვას, პირიქით ზოგ შემთხვევაში შეიძლება აღემატებოდეს კიდეც. ბედის ორომტრიალში ქართველებმა დაიჯერეს კიდეც რომ თავდაცვის უნარი არ შესწევთ".