„შუა საუკუნეების ფილოსოფიის ისტორია“ იკვლევს იმ ეპოქას, რომელიც მოიცავს პერიოდს პროკლედან ნიკოლოზ კუზანელამდე. ნაშრომს საფუძვლად უდევს შალვა ნუცუბიძისეული ორიგინალური კონცეფცია არეოპაგიტიკაზე, როგორც ანტიკურობიდან შუასაუკუნეობრივ აზროვნებაზე გარდამავალი, ორი ეპოქის შემაერთებელი მოძღვრების შესახებ.