წიგნში განხილულია შუა საუკუნეების საქართველოში ხატის შექმნისა და თაყვანისცემის პრაქტიკა. ქრისტიანული გამოსახულების თაყვანისცემის დამკვიდრება-განვითარებამ საუკუნეთა განმავლობაში გამოიწვია სხვადასხვა რიგის ტრადიციების გაჩენა (სახვითი, რიტუალური, ლიტერატურული და ა.შ.), რომლებიც კონკრეტულ ისტორიულ ეტაპზე აღმოცენებულ რელიგიურ საჭიროებებს ემსახურებოდა. ნაშრომში ნაჩვენებია ხატის, როგორც რელიგიური ობიექტის, კონსტრუირების ფორმები.