,,ამ მწერლის რომანები თანამედროვე სინამდვილის საერთო მდგომარეობის დიაგნოზებია, ასე რომ ,,რუსი პაციენტი" ღირსეულად დგება საერთო მწკრივში, სადაც არის ,,გარეწარი", ,,მე", ,,ადამიანი უქმდება", ,,კაბალა"... პოტიომკინის პროზა გაჯერებულია მკვეთრად ცვალებადი თანამედროვეობის კონკრეტული ნიშნებით, ყველა ეს ნიშანი გამოჩრილია და იჩხვლიტება აზრთა ტრადიციული ინტელექტუალური ბადიდან, რომელი ბადეც დოსტოევსკისა და ნიცშეს მიერაა გადაჭიმული ჩვენი შფოთიანი ფაციფუცის თავზე" – ლევ ანინსკი.