წიგნი ეძღვნება სახელმწიფოსა და სამართლის ისტორიის, კერძოდ, ქართული ჩვეულებითი (ხალხური) სამართლის საკითხებს. მასში ფშავისა და საქართველოს ცალკეული კუთხეების პარტიკულარულ-კაზუისტური სამართლებრივი ტრადიციების შედარებითი შესწავლის მაგალითზე განხილულია ცალკეული სისხლის სამართლებრივი ინსტიტუტები, დანაშაულის ცალკეული სახეები და ხალხური სამართლით ცნობილი შესაბამისი საზღაურ-სასჯელები. აღნიშნულის საფუძველზე ნაჩვენებია ეროვნული სამართლის ძირძველი ტრადიციების ზოგადქართული გენეზისი და განვითარების საერთო ტენდენციები, მათი მნიშვნელობა ახალი ქართული სამართლის ფორმირებაში.