ნაშრომი წარმოადგენს პირველ განმაზოგადებელ გამოკვლევას საქართველოს კულტურული მემკვიდრეობის ფრიად საყურადღებო განხრის – კლდის ხუროთმოძღვრების განვითარების ეტაპების შესახებ. საისტორიო-ხელოვნებათმცოდნეობითი და არქეოლოგიური მეთოდების მოშველიებით მონოგრაფიაში დიდწილად ახლებურადაა გაშუქებული როგორც საყოველთაოდ ცნობილი, ისე უშუალოდ ავტორის ძალისხმევით გამოვლენილი კლდეში ნაკაფი ძეგლები.