წიგნში გამოკვლეულია სიცოცხლის არსების ისტორიულ-ფილოსოფიური ასპექტები, ნაჩვენებია სიცოცხლის ფენომენის უზოგადესი კანონზომიერებანი, ცოცხლისა და არაცოცხლის პრინციპული განსხვავება, გაკრიტიკებულია სიცოცხლის მატერიალისტური კონცეფცია, რომელიც, როგორც წესი, მექანისტურ ხასიათს ატარებს. თვითშენახვის პრინციპის ფილოსოფიური ანალიზის საფუძველზე შემოთავაზებულია სიცოცხლის არხების ტელეოლოგიური გაგება, რომელიც ცოცხალი ორგანიზმების შინაგანი აქტიურობის, სასიცოცხლო ძალის, ანუ, არისტოტელესა და ჰ. დრიშის ტერმინი რომ ვიხმაროთ, ენტელეხიის პრინციპს ემყარება.