სპარსული პოემა ”ფინიკის ხე და თხა”, საინტერესოა როგორც ნიმუში სასანური ირანის (III-VII სს.) პოეზიის, აგრეთვე, როგორც მდიდარი ლექსიკის შემცველი. პოემა საყურადღებოა იმ მხრივაც, რომ იგი სპარსულ ლიტერატურაში მეტად პოპულარული ჟანრის ,,გაბაასების” სათავეში დგას, რომელმაც გავრცელება პოვა ქართულ პოეზიაშიც.