წინამდებარე ნაშრომი ეხება ზმნურ ფორმათა წარმოების მნიშვნელოვან მხარეს ძველ ქართულში. საგულისხმოა, რომ სინთეზურ ფორმათა პარალელურად დასტურდება აღწერითი წარმოების სისტემაც, რაც, რა თქმა უნდა, შემთხვევითი არ არის. დგება როგორც პირველადობა – მეორადობის საკითხი ორგანულ და პერიფრასტულ ვარიანტებს შორის, ისე მათი ფუნქციური მსგავსება-განსხვავების გამოვლენის პრობლემა, ანალიზურ და სინთეზურ ფორმათა ურთიერთჩანაცვლების კანონზომიერების საკითხი და სხვა.