წიგნს ისტორიული ნაშრომის ფორმა აქვს და გვთავაზობს ნაციონალისტური პოლიტიკის მიმოხილვას საფრანგეთის რევოლუციიდან მოყოლებული. ჰობსბაუმი მაგალითების მოყვანის ნამდვილი ოსტატია; მისი ნარატივი მდიდარია ისტორიული მაგალითებით, რომლებიც შეეხება ყველა ერს, პროტო-ერს და პოტენციურ ერს ევროპის კონტინენტზე. ნაციონალიზმის ფენომენის კვლევისას ჰობსბაუმი ნაციონალიზმის კვალს მე-18 საუკუნის დასასრულიდან მოჰყვება და მე-20 საუკუნით ასრულებს. იგი მითის სახით წარმოაჩენს ნაციონალიზმის კონსტრუირებულ ბუნებას, მის ისტორიულ გამოძახილს რეალობაში, როგორც პოლიტიკური მანიპულაციის ერთ-ერთ საშუალებას. ის ბოლო 200 წლის ევროპის მისეული ანალიზი სამოქალაქო და ეთნიკურ ნაციონალიზმს შორის არსებულ დიალექტიკურ დაძაბულობას ააშკარავებს. ამ მიმოხილვაში ნაციონალიზმს არ აქვს წმინდად ობიექტური ან სუბიექტური დეფინიცია. ის უფრო ისტორიულ მახასიათებლებთან მიმართებაში განიხილება როგორც „პოსტერიერი“.