,,ოთარ ჩხეიძის 24-რომანიანი ციკლის „მატიანე ქართლისაი“ კიდევ ერთი ნიმუში „კვერნაქი" წუთისოფლის ტრაგიზმის წარმოჩენაა დაბნეული კაცის მაგალითზე, ამაო გაბრძოლება ყოფითობისაგან თავდასაღწევად, თვითგანდიდებისა და რეალობის შეჯახებით გამოწვეული ის სულიერი რღვევა, რომელიც უკვე აღარ გიტოვებს არავითარ სახსარსა და საშუალებას, ბუნებრივად იგრძნო თავი ადამიანური ცხოვრების მდინარებაში".