ნაშრომი მიზნად ისახავს რევოლუციამდელი ქართული სახალხო წიგნების მეცნიერულ-პოპულარულ განხილვას; განსაკუთრებული ყურადღებაა გამახვილებული პ. უმიკაშვილის, ზ. ჭიჭინაძისა და კ. გვარამაძის მიერ შედგენილ ისეთ გამოცემებზე როგორიცაა „არსენას ლექსი“, „ეთერიანი", „მეფე ირაკლის გლეხი გმირები“, აჭარისა და სამესხეთოს ზეპირსიტყვიერების ნიმუშები, მუშა-ხელოსანთა ნაწერები, ცნობილ პოლიტიკურ მოღვაწეთა ბიოგრაფიები და სხვ.