წიგნში მონოგრაფიულად არის შესწავლილი ევფონიის როლი ლექსში. ბგერითი მოვლენები განხილულია სალექსო სისტემის სხვა კომპონენტებთან მიმართებაში, რის საფუძველზეც წარმოჩენილია ევფონიის რიტმული, კომპოზიციური და სემანტიკური დანიშნულება, ფონიკის მნიშვნელობა მხატვრული სახის ფორმირებისას. საგანგებოდაა განხილული ევფონიური ორგანიზაციის სპეციფიკა სხვადასხვა ლიტერატურულ მიმდინარეობათა მიხედვით.