წიგნში განზოგადებულია ავტორის ხანგრძლივი მთარგმნელობითი საქმიანობის მანძილზე დაგროვილი პრაქტიკული და თეორიული გამოცდილება. გერმანულენოვანი მწერლების თომას მანის, მაქს ფრიშისა და ულრიხ პლენცდორფის საკუთარი თარგმანებისა და თანამედროვე ქართული თარგმანის ზოგიერთი ნიმუშის ანალიზს ეყრდნობა თეორიული მსჯელობა თარგმანის რაობის, შეფასების კრიტერიუმების, თარგმანში ეროვნული კოლორიტისას და დედნის სტილის შენარჩუნების პრობლემებზე. აქვე განხილულია გერმანული და ქართული ენების შეპირისპირებითი სტილისტიკის ზოგიერთი საკითხი.