"შიში ორგვარია: ერთ წმიდა, მეორე – არაწმიდა, რადგან მისი მიზეზია გაცნობიერებული ცოდვა და ეს შიში მარად იმიტომ არ იარსებებს, რადგან მონანიებით ცოდვის ჩამოშორებას მისი გაქრობაც მოჰყვება. ხოლო ის შიში, რომელიც არსებობს
და რითაც სული ყოველთვის არის მოცული (ცოდვების მიერ გამოწვეული მფრთხალი მოუსვენრობის შიშის გარეშე), წმიდაა და არასოდეს ჩაივლის იმიტომ, რომ იგი ქმნილებებისათვის დამახასიათებელია, როგორც ხარკი, ავლენენ რა ამით ბუნებრივ მოკრძალებას მისი დიდებულების წინაშე, რომელიც ყველა სამეუფოსა და ძალმოსილებაზე უმაღლესია“.
ციფრული ბიბლიოთეკა
იხილეთ სრული ვერსია
წიგნის სრული ვერსია ხელმისაწვდომია მხოლოდ საქართველოს უნივერსიტეტის ბიბლიოთეკის წევრებისთვის – სტუდენტებისა და პერსონალისთვის.