წიგნში თავმოყრილია ავტორის მიერ სხვადასხვა დროს დაწერილი რუსთველოლოგიური ეტიუდები. მათში აქცენტირებულია რუსთაველის მსოფლმხედველობითი და სახისმეტყველებითი საკითხები, პოემის პროლოგისეული მიჯნურობის თეორიის ინტერპრეტაციები, „დავითიანის“ პარალელები „ვეფხისტყაოსანში“, პოემის ფაბულის საკითხი ვაჟა-ფშაველას რუსთველოლოგიურ ნააზრევში. წარმოჩენილია იონა მეუნარგიას, ლევან მენაბდის, რევაზ სირაძის, ზვიად გამსახურდიას, ბეჟან კილანავას რუსთველოლოგიური ძიებანის ცალკეული ასპექტები.
წიგნი განკუთვნილია დამხმარე სახელმძღვანელოდ ქართული ფილოლოგიის სტუდენტებისათვის, ასევე ამ პრობლემებით დაინტერესებულ პირთათვის.