პეტრე იბერი ძველი ქართული და საერთოდ, ქრისტიანული მსოფლმხედველობის გამოჩენილი წარმომადგენელია. მისი მოძღვრება და მოღვაწეობა, როგორც თეორიული, ისე რელიგიურ-ეთიკური თვალსაზრისით მის სიცოცხლეშივე მაღალ შეფასებას იმსახურებდა საზოგადოების ყველა ფენაში. ამის მოწმე იყო მისი მრავალი ერთგული მოწაფე, რომელთაც მომავალ თაობებს დაუტოვეს დიდი მასწავლებლის ნააზრევის და მისი ცხოვრების წესის აღწერა.
წინამდებარე ნაშრომის ავტორი აანალიზებს პეტრე იბერის მსოფლმხედველობის ზოგიერთ პრინციპს, რომელნიც მნიშვნელოვანია თანამედროვე ეთიკური და, საერთოდ, სოციოლოგიური აზროვნებისათვის.