ნაშრომი ეხება პოსტსაბჭოთა პერიოდში აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის შრომითი რესურსების ფორმირებისა და გამოყენების პრობლემებს. გამოვლენილია კრიზისის ვითარებაში დემოგრაფიული განვითარების შეფერხების მიზეზი, შედეგი და გავლენა აჭარის შრომით პოტენციალზე. შეფასებულია აჭარის ეკონომიკურად აქტიური მოსახლეობის დასაქმება დასახულია უმუშევრობის შემცირების კონკრეტული გზები.