,,თხზულება იმითაც არის გამორჩეული, რომ მასში (ამ ორი ქალაქის სახით) საკაცობრიო აზროვნების ორი განსხვავებული ტრადიცია, პარადიგმა, კონცეპტი არაჩვეულებრივი სიცხადით და ორიგინალურობითაა განხილული. ლეო შტრაუსი ფილოსოფიური ურბანისტიკის მეტაფიზიკურ შინა-არსს სწვდება და თავის განაზრებებს საკაცობრიო აზროვნების თაურსაწყისების შესახებ სწორედ ამ ორ უმნიშვნელოვანეს ქალაქს უკავშირებს. იერუსალიმი და ათენი რელიგიასა და მეცნიერებას, რწმენასა და ცოდნას, გამოცხადებასა და გონებას, ეკლესიასა და აკადემიას განასახიერებენ" – თენგიზ ირემაძე.