მიმართულებითი

ყველაზე ახლოს
ნაკლებად ახლოს
შორს
უცნობი

ვითარებითი ბრუნვა, ნიკო მარისა და სხვათა ნომენკლატურით.  (დარგ.)

ჰიპერონიმი

ბრუნვა, რომელსაც ზოგიერთი ენათმეცნიერი გამოყოფს ძველ ქართულში საკუთარ სახელთა -ისა და -ისად დაბოლოებიანი ფორმების აღსანიშნავად.  (დარგ.)

ჰიპერონიმი

კოჰიპონიმი

სახელობითი   (დარგ.) მოთხრობითი   (დარგ.) მიცემითი   (დარგ.) ნათესაობითი   (დარგ.) მოქმედებითი   (დარგ.) ვითარებითი   (დარგ.) წოდებითი   (დარგ.) ადგილობითი   (დარგ.) ბრალდებითი   (დარგ.) ნომინატივი   (დარგ.) გენეტივი   (დარგ.) დატივი   (დარგ.) აკუზატივი   (დარგ.) ვოკატივი   (დარგ.) ლოკატივი   (დარგ.) წრფელობითი   (დარგ.) შემასმენლობითი   (დარგ.) დაწყებითი   (დარგ.) ინსტრუმენტალისი   (დარგ.) საჭურვლობითი   (დარგ.) მიწევნითი   (დარგ.) გამოსვლითი   (დარგ.) სადაობითი   (დარგ.) აბლატივი   (დარგ.) ვოკატივი   (დარგ.) ვნებითი   (დარგ.) მოდალობითი   (დარგ.) გარდაქმნითი   (დარგ.) განვითარებითი   (დარგ.) ზმნისზედითი   (დარგ.) ზმნისზედათი   (დარგ.) გარდაქცევითი   (დარგ.) ერგატივი   (დარგ.) საწრფელო   (დარგ.) დანიშნულებითი   (დარგ.)

ვნებითი

ენათმეცნიერებაში – ბრუნვის ფორმა, რომელიც მიმართულებას გამოხატავს  (სპეც.)

მიმოსვლა

ყოველმხრივი

ყველა მხრისკენ, ყველა მიმართულებით